به جشنواره فیلم فجر با کارکردها و جایگاهی که پیدا کرده نباید صرفاً به عنوان یک جشنواره به آن نگاه کرد. این رویداد فرهنگی و سینمایی بعد از گذشت سه دهه و اندی تبدیل شده است به نهادی اجتماعی و فرهنگی و شاید، بیش از هر تشکلی در رشد و استعلای سینما و فرهنگ کشور نقش آفرین باشد.
در شرایطی که انجمن منتقدان و نویسندگان سینمایی در حرکتی شگفت انگیز به دلایلی غیرموجه از مدیریت برگزاری نشست های نقد و بررسی فجر انصراف داده است در اقدامی به موقع از سوی دبیرجشنواره فجر؛ رئیس اسبق این انجمن به سمت مسئول این نشست ها انتخاب شد. اتفاقی که بیش از هر چیز هوش وافر و روحیه تعاملی حیدری را نشان می دهد.
برخی فیلم‌هایی که فاخر نامیده می‌شوند و بودجه‌های کلان به آن‌ها تعلق می‌گیرند، هیچ معنویتی در آن وجود ندارد و اثر عاطفی بر بیننده نمی‌گذارد.
برخی حواشی رخ داده در روزهای اخیر که از سوی همان هیاهوپردازان همیشگی و رسانه های اصلاح طلب ایجاد شد، در حالی است که سوابق کاری اعضای هیات انتخاب و منش فکری مستقل و عادلانه ای که در طول مسیر کاری خود داشته اند، بهترین گواه برای استقلال آرای صادره از سوی این هیات انتخاب مستقل بوده است
داستان امپراتوری جهنم به کارگردانی شیخ طادی و تهیه‌کنندگی خزاعی، «تروریسم وهابی» است / با اعلام اسامی 28 فیلم راه‌یافته به بخش مسابقه جشنواره فیلم فجر، عملاً اسامی فیلم‌هایی که ممکن بود حضورشان در جشنواره همراه با سروصدا باشد، حذف شد.
سینما بزرگترین ابزار در حوزه فرهنگ سازی جامعه است و بردن جشنواره فجر به مناطق و استان ها، در واقع گنجاندن این کالاهایی فرهنگی در سبد مصرف خانوارهاست
نبود نظام درجه‌بندی سنی برای مخاطبان حلقه مفقوده سینماست که با وجود اهمیت آن، مورد غفلت مدیران و مسئولان فرهنگی واقع شده است. امروزه در دنیا نظام درجه‌بندی جایگاه شناخته‌های دارد ولی در ایران، متأسفانه، با وجود تأکیدات و اَمر و نهی‌های نظارتی از بسیاری جهات، این فاکتور مهم نادیده گرفته شده و حتی بعضاً، ابزار سوء‌استفاده تبلیغاتی هم می‌شود.
استقبال از فیلم «محمد رسول الله(ص)» ساخته مجید مجیدی در پخش بین‌المللی در ماه‌های اخیر اتفاق خجسته‌ای است که باید به فال نیک گرفت و آن را طلیعه ای قلمداد کرد برای شکل‌گیری و شروع خلق آثار شاخص و ماندگار دیگر در جهت تبیین و معرفی درست دین اسلام و چهره پیامبر راستی و مهربانی.
سازمان صدا و سیما قدرشناس ارزش و اهمیت محصولاتی که توسط نیروهای خودش تولید می‌شود نیست. احساس می‌شود نگاهی فراگیر و مشرف در ساختارهای درونی این دستگاه عریض و طویل دیده نمی شود.
سریال "معمای شاه